جملات ادیبانه دکترعلی شریعتی

جملات ادیبانه دکترعلی شریعتی

عشق طوفانی و متلاطم است

دوست داشتن آرام و استوار و پر وقار و سرشار از نجابت

.

.

.

خداوندا به هر کس که دوست میداری بیاموز که عشق از زندگی کردن بهتر است

و به هر کس که دوست میداری بچشان که دوست داشتن از عشق برتر است.

.

.

.

هر انسان کتابی است در انتظار خواننده اش.

.

.

.

انها(دشمنان)از فهمیدن تو می ترسند.از گاو که گنده تر نمیشوی می دوشنت و از اسب

که دونده تر نمیشوی سوارت میشوند و از خر که قوی تر نمیشوی بارت میکنند. انها از

فهمیدن تو میترسند.

.

.

.

عشق یک جوشش کور است و پیوندی از سر نابینایی

دوست داشتن پیوندی خودآگاه و از روی بصیرت روشن و زلال

.

.

.

عشق بیشتر از غریزه آب می خورد و هرچه از غریزه سر زند بی ارزش است

دوست داشتن از روح طلوع می کند و تا هرجا که روح ارتفاع دارد همگام با آن اوج می گیرد

.

.

.

عشق با شناسنامه بی ارتباط نیست و گذر فصل ها و عبور سال ها بر آن اثر می گذارد

دوست داشتن در ورای سن و زمان و مزاج زندگی می کند

.

.

.

سرمایه های هر دلی حرف هایی است که برای نگفتن دارد.

.

.

.

من هرگز نمی نالم…قرنها نالیدن بس است…میخواهم فریاد بزنم…!اگر نتوانستم سکوت میکنم….

.

.

.

همواره روحی مهاجر باش به سوی مبدا به سوی آنجا که بتوانی انسانتر باش

و از انچه که هستی و هستند فاصله بگیری این رسالته دائمی توست

.

.

.

خدایا ! به هرکه دوست میداری بیاموز که : عشق از زندگی کردن بهتر است

و به هر که دوست تر میداری بچشان که : دوست داشتن از عشق برتر

.

.

.

به من بگو نگو ، نمیگویم ، اما نگو نفهم ، که من نمی توانم نفهمم ، من می فهمم .

.

.

.

روزی که بود ندیدم….روزی که خواند نشنیدم

روزی دیدم که نبود….روزی شنیدم که نخواند

.

.

.

خدایا به من توفیق تلاش در شکست

صبر در نومیدی

عظمت بی نام دین بی دنیا

عشق بی هوس عطا کن

.

.

.

خدایا من در کلبه حقیرانه خود کسی را دارم که تو در ارش کبریایی خود نداری

من چون تویی را دارم

وتو چون خود نداری

.

.

.

پروردگارا به من تو فیق عشق بی هوس،تنهایی در انبوه جمعیت و دوست داشتن بی آنکه دوست بداند عنایت فرما

.

.

.

… نمیدانم پس از مرگم چه خواهد شد … نمیخواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت …

ولی بسیار مشتاقم … که از خاک گلویم سوتکی سازد … گلوم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازیگوش …

تا که پی در پی دم گرم خویش را بر گلویم سخت بفشارد …. و سراب خفتگان خفته را آشفته تر سازد …

تا بدین سان بشکند دائم سکوت مرگبارم را

.

.

.

شرافت مرد هم چون بکارت یک دختر است اگر یکبار لکه دار شد دیگر جبران پذیر نیست

.

.

.

آنگاه که تقدیر نیست و از تدبیر نیز کاری ساخته نیست

خواستن اگر با تمام وجود با بسیج همه اندامها و نیروهای روح و با قدرتی که در صمیمیت است تجلی کند

اگر هم هستیمان را یک خواستن کنیم یک خواستن مطلق شویم

و اگر با هجوم و حمله های صادقانه و سرشار از امید و یقین و ایمان بخواهیم پاسخ خویش را خواهیم گرفت.

.

.

.

خداوندا

از بچگی به من آموختندهمه را دوست بدار

حال که بزرگ شده ام

و

کسی را دوست می دارم

می گویند:

فراموشش کن

.

.

.

خدایا به من زیستنی عطا کن

که در لحظه ی مرگ بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است

حسرت نخورم

و مردنی عطا کن

که بر بیهودگی اش سوگوار نباشم

.

.

.

برای شنا کردن به سمت مخالف رودخانه، قدرت و جرات لازم است . وگرنه هر ماهی مرده ای هم

می تواند از طرف موافق جریان آب حرکت کند.

.

.

وقتی که دیگر نبود

من به بودنش نیازمند شدم

وقتی که دیگر رفت

من به انتظار آمدنش نشستم

وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد

من او را دوست داشتم

وقتی که او تمام کرد

من شروع کردم

وقتی که او تمام شد

من آغاز کردم

چه سخت است تنها متولد شدن

مثل تنها زندگی کردن است

مثل تنها مردن

.

.

دنیا را بد ساخته اند … کسی را که دوست داری ، تو را دوست نمی دارد …

کسی که تورا دوست دارد ، تو دوستش نمی داری …

اما کسی که تو دوستش داری و او هم تو را دوست دارد …

به رسم و آئین هرگز به هم نمی رسند … و این رنج است …