کنج تنهایی من قشنگ تر از بودن با کسی ست که هر بار دلش به هوای دیگری می پرد…
***
درویش کوچه های تنهاییم ، کاسه گدایی مرا ، سکه ی نگاه توکافیست
***
تنهایی یعنی بین آدمایی باشی که می گن دوستت دارن ولی کنار دلتنگیات نیستن…
***
بوی دلتنگی می دهم…
حتی بهار هم پیله ی تنهایی ام را به روی پروانه هایش نمی گشاید . . .
***
بدونت روز و شب افتاده ام در دام تنهایی / و تن خسته تر از پاییزم از انجام تنهایی
دلم با یاد عشقت می تپد هر دم دراین سینه / اگر در سر پرم هر لحظه از ابهام تنهایی
***
تنهایی آدم را عوض می کند
از تو چیزی می سازد که هیچوقت نبوده ای…
***
چنان دستانم از گره های دستانت تهی گشته که من این یخ زده ها را ها میکنم از تنهایی هر شب…
***
دیواری ساخته ام از جنس غرور با بافته ای از باورهایم
تا در روزهای تنهایی و دلتنگی به آن تکیه کنم . . .
***
یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم . . .
***
با من تنها بگو این قصه را / با من تنها خدا ، این بنده را
ای خدا تنها تویی تنها منم / من به تنهایی تو سر می زنم . . .
***
تاکنون دوستی را پیدا نکرده ام که به اندازه ” تنهایی ” شایسته رفاقت باشد . . .
***
رفته ای اما رد پایت مانده ست در من
کنار تنهایی ام قدم می زند بی من…
***
وقتی بهت خیانت می کنن تنهایی از همه چی بهتره . . .
***
می خواهم از درد بگریزم ولی درد بدون من تنها می ماند ؛ که این خود درد دیگری است…